The Why Not გალერეა 2022 წლის „ქოლგა თბილისი ფოტოკვირეულის“ ფარგლებში გიორგი ნებიერიძის პერსონალურ გამოფენას მასპინძლობს, სახელწოდებით „ყვავილები და მასობრივი განადგურების იარაღები“. გამოფენა 18 მარტს გაიხსნება და 24 აპრილამდე გაგრძელდება.
“გამოფენაზე წარმოდგენილი ნამუშევრები საკმაოდ განსხვავდება გიორგის ხელწერად ქცეული ფოტოებისგან - მოულოდნელი გულწრფელობითა და სითამამით აღბეჭდილი ცხოვრების განმსაზღვრელი მომენტებისა თუ ბანალური ყოველდღიურობისგან. სერია ხელოვანის მეტად მგრძნობიარე მხარეს უკავშირდება და წარმოგვიდგენს მის ფიქრებს მარადიულსა და წარმავალზე, საყოველთაოდ მშვენიერსა და დროებითზე, სიცოცხლესა და სიკვდილზე”, - ვკითხულობთ გამოფენის პრესრელიზში.
გიორგი ნებიერიძე: გერმანელი ავტორი და სოციოლოგი კლაუს გიეთინგერი საკუთარ წიგნში „ტოტალური დანაკარგი“, 2015, მანქანებს „მასობრივი განადგურების იარაღად“ მოიხსენიებს და ამბობს: „მანქანის მართვა არის ნარკოტიკი, რომელიც კლავს მილიონობით ადამიანს“. საშინელებათა ფილმში „ქრისტინე“ (სტივენ კინგის ამავე სახელწოდების რომანის მიხედვით), ფლეიმოუთ ფური, ზებუნებრივი ძალების პატრონი, ბოროტმოქმედია, რომელიც კლავს ადამიანებს. 1995 წელს Radiohead-მა გამოუშვა სიმღერა „Killer Cars“, სადაც ერთმანეთთან დააკავშირა მანქანები და გარდაუვალი სიკვდილი. შეიძლება ზემოხსენებული ასოციაციები თქვენთვის ნაცნობი არ არის, თუმცა მანქანები ხანდახან ნამდვილად საშიშია. თანამედროვე მანქანების უმეტესობა აღჭურვილია უახლესი ტექნოლოგიით, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ ადვილად შეუძლიათ ჩვენი თვალთვალი, აქვთ დიზაინის ელემენტები, რომლებიც ხშირად წააგავს ადამიანის სახეებს თუ ნაკვთებს - როგორც რობოტებს. მე არ მძულს მანქანები, პირიქით, ვფიქრობ, მათი უმეტესობა ნამდვილი ხელოვნების ნიმუშია. თუმცა, ისინი, მათი მბზინავი მინები, მათი ლითონის ექსტერიერები, ყვავილების, მცენარეებსა და ფოტოების სხვა მთავარი გმირებისგან განსხვავებულ გრძნობებს მიტოვებს.
მანქანები და მათი დიზაინი ყოველთვის გარკვეულ პერიოდს უკავშირდება, იქნება ეს ფუტურისტული თუ ვინტაჟური. ყვავილები, მეორე მხრივ, მარადიულია და ხშირად ასოცირდება სულიერებასთან, უმანკოებასა თუ ერთგულებასთან. ფოტოებში მათ შემოაქვთ სინაზის და სიმსუბუქის ემოცია. მინდა, მაყურებელს გაუჩნდეს მსგავსი, ოდნავ პოეტური განწყობა; წარმოიდგინოს მანქანისა და ყვავილის მოგზაურობა ერთმანეთთან კონტაქტამდე... ყვავილის ხანმოკლე, მაგრამ გრაციოზული ვარდნა ხიდან (შეიძლება ფრენაც ვუწოდოთ), დაშვება დამუშავებულ მინაზე თუ ლითონზე.
ამ პროექტის განმავლობაში ჩემს ფანტაზიასა და კრიტიკულ აზროვნებას ფართო გასაქანი მივეცი და მკვეთრი დაკვირვებების შემდეგ მივედი დასკვნამდე, რომ მასობრივი განადგურების იარაღი სათაურში არამარტო მანქანებს ეხება. მანქანები ყოველთვის არ ასოცირდება მკვლელობასა თუ თვალთვალთან, ისინი ასევე იხსნიან სიცოცხლეს და ინსტრუმენტალური არიან უამრავი ყოველდღიური დავალების შესასრულებლად. ასევე ყვავილებიც, ყოველთვის არ წარმოადგენენ სილამაზეს ან სიწმინდეს, ისინი შეიძლება იყოს უზომოდ ტოქსიკური და დამანგრეველი, ხშირად ასოცირდებიან დაკრძალვასა და სიკვდილთან. ამ იდეებზე ფიქრით, მანქანებისა და ყვავილების როლების შეცვლით, ზოგჯერ ძალიან უჩვეულო კავშირების გაბმით, პროექტი უფრო მიმზიდველი და ამაღელვებელი ხდება.
დაწერე კომენტარი